-
1 zaprzepaścić
глаг.• погубить* * *zaprzepa|ścić\zaprzepaścićszczę, \zaprzepaścićszczony сов. 1. погубить;\zaprzepaścić gospodarstwo погубить (разорить) хозяйство; \zaprzepaścić osiągnięcia свести на нет (все) достижения; \zaprzepaścić sprawę испортить дело;
2. упустить, пропустить;\zaprzepaścić szansę (okazję) упустить шанс (случай);
3. (zapodziać) деть, девать; затерять* * *zaprzepaszczę, zaprzepaszczony сов.1) погуби́тьzaprzepaścić gospodarstwo — погуби́ть (разори́ть) хозя́йство
zaprzepaścić osiągnięcia — свести́ на нет ( все) достиже́ния
zaprzepaścić sprawę — испо́ртить де́ло
2) упусти́ть, пропусти́тьzaprzepaścić szansę (okazję) — упусти́ть шанс (слу́чай)
3) ( zapodziać) деть, дева́ть; затеря́ть -
2 położyć
глаг.• вкладывать• возлагать• возлежать• возложить• закладывать• заключаться• заложить• класть• лежать• лечь• накладывать• налагать• определять• откладывать• повалить• положить• помещать• поставить• поставьте• постелить• постлать• прикладывать• проставить• складывать• слагать• сложить• составлять• ставить• укладывать• уложить• установить* * *połóż|yć\połóżyćony сов. 1. положить;2. повалить; побить;grad \połóżyćył zboże град побил хлеба;
З.разг. провалить;\połóżyć rolę провалить роль; \połóżyć sprawę провалить дело;
● \połóżyć akcent (nacisk) na coś сделать упор на что-л. (на чём-л.);\połóżyć koniec (kres) czemuś положить конец (предел) чему-л.; пресечь что-л.;\połóżyć karty na stół открыть (раскрыть) свой карты;
\połóżyć podwaliny czegoś, pod coś (kamień węgielny pod coś) создать основы чего-л.;\połóżyć uszy po sobie присмиреть; струсить;
\połóżyć zasługi иметь заслуги (e какой-л. области);\połóżyć trupem уложить, убить+2. powalić 3. zaprzepaścić
* * *położony сов.1) положи́ть2) повали́ть; поби́тьgrad położył zboże — град поби́л хлеба́
3) разг. провали́тьpołożyć rolę — провали́ть роль
położyć sprawę — провали́ть де́ло
•- położyć nacisk na coś
- położyć koniec czemuś
- położyć kres czemuś
- położyć karty na stół
- położyć podwaliny czegoś
- położyć pod coś
- położyć kamień węgielny pod cośSyn:powalić 2), zaprzepaścić 3)
См. также в других словарях:
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
utrupiać — ndk I, utrupiaćam, utrupiaćasz, utrupiaćają, utrupiaćaj, utrupiaćał, utrupiaćany utrupić dk VIa, utrupiaćpię, utrupiaćpisz, utrup, utrupiaćpił, utrupiaćpiony, zwykle dk, żart. «zabić, uśmiercić» przen. «zniszczyć coś, zaprzepaścić» Utrupić… … Słownik języka polskiego
przerżnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przerzynać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przerżnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, przerżnąćnę, przerżnąćnie, przerżnąćnij, przerżnąćnął, przerżnąćnęli, pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
